Μαγική παραλία
Πολλές οι χάρες της, και λίγοι την έχουν ανακαλύψει.Μπορεί εδώ να περιμένουμε με αγωνία την έλευση των δύσκολων ημερών (με τέτοια καθυστέρηση, μόνο ένα τεστ εγκυμοσύνης θα ξεδιάλυνε τι έχει συμβεί στην οικονομία μας...), όμως στο εξωτερικό η κεραμίδα που έπεσε στον κλάδο του αυτοκινήτου έχει προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις, με τα απόνερα να έχουν αγγίξει τη λειτουργία των εργοστασίων, τις αγωνιστικές δραστηριότητες των εταιρειών, την προβολή τους κτλ. Εντούτοις, στο λανσάρισμα των νέων προϊόντων των κατασκευαστών δεν έχουν φανεί ακόμη οι επιπτώσεις. Εξού και η λίστα των αφίξεων που αναμένονται μέσα στο 2009 είναι εξίσου μακροσκελής με εκείνη των μελών του νέου υπουργικού συμβουλίου! Πόσα από τα μοντέλα που εμφανίζονται μέσα σε ένα χρόνο και απευθύνονται στο μέσο αγοραστή, ωστόσο, είναι σε θέση να μας... στερήσουν τον ύπνο; Δεν αναφερόμαστε στις σπορ κατασκευές ή στα supercar, που μέρος του ρόλου τους είναι να κλέβουν καρδιές, αλλά σε αυτοκίνητα μαζικής παραγωγής, που ναι μεν δεν έχουν πλέον κακούς εκπροσώπους, λίγα όμως είναι αυτά που μπορούν να μας ενθουσιάσουν και να μας κατακτήσουν με το χαρακτήρα, τη συνολική ποιότητά τους ή κάποια πραγματικά ξεχωριστά στοιχεία που διαθέτουν. Και ακόμα λιγότερα είναι εκείνα που καταφέρνουν να μας κερδίσουν «διαχρονικά» και μετά τον πρώτο ενθουσιασμό.
Μιλώντας προσωπικά, θα έλεγα πως μία φορά στους έξι μήνες -κατά μέσο όρο- περνάει από τα χέρια μου ένα αυτοκίνητο που δύσκολα θα το αποχωριζόμουν έπειτα από μια σύντομη οδική εμπειρία. Τέτοιες ήταν οι περιπτώσεις του υπερτροφοδοτούμενου Leon των 1.400 κ.εκ. και του νέου Fiesta. Αυτό, όμως, που με ξάφνιασε ευχάριστα για τα καλά ήταν το Toyota iQ. Μπορεί η τιμή και η έντονη προσωπικότητά του να το τοποθετούν απέναντι σε αυτοκίνητα σαν το «500αράκι» της Fiat (εξού και η συγκριτική δοκιμή αυτού του τεύχους), εντούτοις οι προδιαγραφές του και η ονομασία του παραπέμπουν άμεσα στο Smart, ένα αυτοκίνητο επαναστατικό όταν παρουσιάστηκε, αφού τόλμησε με την εξεζητημένη αρχιτεκτονική και τις τεχνολογικές λύσεις που υιοθέτησε. Τα όποια μειονεκτήματα του τελευταίου θα έλεγε κανείς ότι αναγκαία πηγάζουν από τους περιορισμούς που θέτει το ίδιο το concept του αυτοκινήτου. Για παράδειγμα, δεν μπορεί να έχεις μεγάλες προσδοκίες στον τομέα της άνεσης και της ευστάθειας από ένα όχημα με τόσο μικρό μεταξόνιο. Εκεί ακριβώς είναι που κάνει τη διαφορά το iQ, ενώ αποδεικνύεται και πολύ πιο χρηστικό στην πόλη, με το χειροκίνητο κιβώτιο ή το CVT να εξασφαλίζουν σημαντικά πιο προοδευτική λειτουργία σε σχέση με εκείνη του ημιαυτόματου Smart. Χρήσιμη και η υποβοήθηση στο τιμόνι, το οποίο «κόβει» σχεδόν όσο στα… συγκρουόμενα του λούνα παρκ.
Φυσικά, η σχεδίαση και η κατασκευή ενός τέτοιου αντισυμβατικού οχήματος έχει υψηλό κόστος και εμπεριέχει μεγαλύτερο εμπορικό ρίσκο. Εξού και το ακριβότερο τίμημα για την κτήση του. Όμως, σε λίγα χρόνια, όταν θα διευρυνθεί αυτή η κατηγορία, οι τιμές θα πέσουν, με εύλογα οφέλη στην κυκλοφορία και στο περιβάλλον. Μόνο που τότε για τις μικρές θέσεις στάθμευσης θα υπάρχουν περισσότεροι μνηστήρες. Κι εκείνοι που στο ξεκίνημα της «υπο-μίνι» κλάσης υπέμειναν τις όποιες αδυναμίες τους θα βλέπουν τα οφέλη της επιλογής τους να εξανεμίζονται σιγά σιγά. Σαν να έχεις, δηλαδή, ανακαλύψει μια μαγική παραλία δίπλα στην Αθήνα, και ξαφνικά να την έμαθαν όλοι... Μήπως τώρα είναι η ώρα για μια βουτιά στα γαλανά νερά της;_ Μ. Σ.